Τσακώνικη παράδοση - Αγροτουριστικό κατάλυμα Αγρόκτημα - agroktima.com

https://www.agroktima.com/el/Tsakoniki-paradosi-392.htm - 23 Ιαν 2025
  • placeholder
    Paradosi_youngsters

Τσακώνικη παράδοση

Τσακώνικη παράδοση

Τσακώνικη γλώσσα

Λόγω της γεωγραφικής απομόνωσης του τόπου τους, οι Τσάκωνες διατήρησαν πολλά στοιχεία της Δωρικής διαλέκτου. Έτσι λοιπόν, ενώ η επίσημη Ελληνική γλώσσα και οι κύριες διάλεκτοί της προήλθαν από την Ελληνιστική κοινή γλώσσα, η Τσακώνικη γλώσσα προήλθε απ' ευθείας από την Δωρική διάλεκτο της Αρχαίας ελληνικής γλώσσας.

Μπορεί έτσι να ταξινομηθεί σαν εντελώς διαφορετική γλώσσα από την Ελληνική και όχι διάλεκτος, ενώ πρόκειται για την αρχαιότερη ζωντανή και ομιλούμενη γλώσσα στην Ελλάδα και ίσως στον κόσμο. Επιπλέον, το τελευταίο διάστημα γίνονται προσπάθειες να συμπεριληφθεί στον κατάλογο της UNESCO.

Στο παρελθόν τα τσακώνικα ομιλούνταν εκτός της Τσακωνιάς και σε γειτονικές περιοχές της Λακωνίας, αλλά και σε τσακώνικες αποικίες στη θάλασσα του Μαρμαρά (μικρασιατικά παράλια Προποντίδας, Τουρκία).

Αξίζει να σημειώθεί , ότι μέχρι το 1997 διδασκόταν από ντόπιους καθηγητές στα σχολεία της περιοχής. Στο πέρασμα του χρόνου, ωστόσο, το λεξιλόγιο της γλώσσας επηρεάστηκε πολύ από την επίσημη Ελληνική γλώσσα.

Τσακώνικος χορός

Ο Τσακώνικος χορός είναι το μοναδικό ίσως δείγμα αρχαίας ελληνικής μουσικής σαν σύνολο μελωδίας, ρυθμού και χορού που διασώθηκε ως σήμερα, όντας ιερός λατρευτικός χορός.

Θεωρείται αναπαράσταση της προσπάθειας του Θησέα να βγει από το Λαβύρινθο ή ότι είναι ο χορός “Γέρανος” που περιγράφει ο Πλούταρχος. Μεταφέρθηκε από τους Μινωίτες και διατηρήθηκε από τους Μυκηναίους της Λακωνίας που κατέφυγαν στον Πάρνωνα (1100 π.Χ) για να αποφύγουν τους Δωριείς. Με την επικράτηση του Δωδεκάθεου ο χορός αφιερώθηκε στον Απόλλωνα, αναπαριστώντας τη νικηφόρα μάχη με το φίδι.

Τσακώνικη φορεσιά

Η Τσακώνικη φορεσιά έχει κύριο χαρακτηριστικό τον τζουμπέ – το μακρύ πλούσιο εξωτερικό ένδυμα. Οι γυναίκες που φορούν το κόκκινο ζιπούνι-τζουμπέ ονομάζονται Τζουμπελούδες. Την φορεσιά αποτελούσαν πολύτιμα (μεταξωτά, βελούδινα, χρυσοΰφαντα) και μάλλινα υφάσματα.

Η ενδυμασία ανδρών και γυναικών διέφερε ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του καθένα: οι περισσότεροι εύποροι διέθεταν ανάλογα μεγάλα ποσά και για την ενδυμασία τους.

Τσακώνικη γλώσσα

Λόγω της γεωγραφικής απομόνωσης του τόπου τους, οι Τσάκωνες διατήρησαν πολλά στοιχεία της Δωρικής διαλέκτου. Έτσι λοιπόν, ενώ η επίσημη Ελληνική γλώσσα και οι κύριες διάλεκτοί της προήλθαν από την Ελληνιστική κοινή γλώσσα, η Τσακώνικη γλώσσα προήλθε απ' ευθείας από την Δωρική διάλεκτο της Αρχαίας ελληνικής γλώσσας.

Μπορεί έτσι να ταξινομηθεί σαν εντελώς διαφορετική γλώσσα από την Ελληνική και όχι διάλεκτος, ενώ πρόκειται για την αρχαιότερη ζωντανή και ομιλούμενη γλώσσα στην Ελλάδα και ίσως στον κόσμο. Επιπλέον, το τελευταίο διάστημα γίνονται προσπάθειες να συμπεριληφθεί στον κατάλογο της UNESCO.

Στο παρελθόν τα τσακώνικα ομιλούνταν εκτός της Τσακωνιάς και σε γειτονικές περιοχές της Λακωνίας, αλλά και σε τσακώνικες αποικίες στη θάλασσα του Μαρμαρά (μικρασιατικά παράλια Προποντίδας, Τουρκία).

Αξίζει να σημειώθεί , ότι μέχρι το 1997 διδασκόταν από ντόπιους καθηγητές στα σχολεία της περιοχής. Στο πέρασμα του χρόνου, ωστόσο, το λεξιλόγιο της γλώσσας επηρεάστηκε πολύ από την επίσημη Ελληνική γλώσσα.

Τσακώνικος χορός

Ο Τσακώνικος χορός είναι το μοναδικό ίσως δείγμα αρχαίας ελληνικής μουσικής σαν σύνολο μελωδίας, ρυθμού και χορού που διασώθηκε ως σήμερα, όντας ιερός λατρευτικός χορός.

Θεωρείται αναπαράσταση της προσπάθειας του Θησέα να βγει από το Λαβύρινθο ή ότι είναι ο χορός “Γέρανος” που περιγράφει ο Πλούταρχος. Μεταφέρθηκε από τους Μινωίτες και διατηρήθηκε από τους Μυκηναίους της Λακωνίας που κατέφυγαν στον Πάρνωνα (1100 π.Χ) για να αποφύγουν τους Δωριείς. Με την επικράτηση του Δωδεκάθεου ο χορός αφιερώθηκε στον Απόλλωνα, αναπαριστώντας τη νικηφόρα μάχη με το φίδι.

Τσακώνικη φορεσιά

Η Τσακώνικη φορεσιά έχει κύριο χαρακτηριστικό τον τζουμπέ – το μακρύ πλούσιο εξωτερικό ένδυμα. Οι γυναίκες που φορούν το κόκκινο ζιπούνι-τζουμπέ ονομάζονται Τζουμπελούδες. Την φορεσιά αποτελούσαν πολύτιμα (μεταξωτά, βελούδινα, χρυσοΰφαντα) και μάλλινα υφάσματα.

Η ενδυμασία ανδρών και γυναικών διέφερε ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του καθένα: οι περισσότεροι εύποροι διέθεταν ανάλογα μεγάλα ποσά και για την ενδυμασία τους.

 
Δείτε επίσης
Ακολουθήστε μας στα social media
Check out our reviews
https://www.agroktima.com
37.9778
23.7278